„Byliśmy tam, żeby im to odebrać”: Gwiazda Galway z impetem świętuje pochwały dla Cork

Galway zostało mistrzem All-Ireland Camogie w 2025 roku po pokonaniu faworyzowanej drużyny Cork 1-14 do 1-13 w niedzielny wieczór w Croke Park.

W trzymającym w napięciu meczu Cork i Galway toczyły zaciętą walkę, w której obaj zawodnicy, mając lepszą pierwszą połowę, ostatecznie stawili czoła rywalom i powstrzymali próbę zdobycia trzech punktów z rzędu przez Rebels.

Zespół Ladies prowadzony przez Cathala Murraya rozpoczął mecz niczym pociąg, otwierając wynik w drugiej minucie, a następnie w 9. minucie, kiedy był remis 2:2, a Rebels szukały sposobu na przejęcie kontroli nad grą, wywalczyły decydujący rzut karny.

Cztery minuty później ukarali nieudolność Cork własnym golem, przechylając szalę zwycięstwa na swoją korzyść i rozpoczynając serię, dzięki której do przerwy schodzili z przewagą pięciu punktów.

Najbardziej poruszanym tematem pierwszych 30 minut nie był jednak wynik, a zapis w notatniku sędziego, który po burzliwej półgodzinie akcji, w której obie drużyny rywalizowały, Hannah Looney z Cork dostała czerwoną kartkę za próbę uderzenia w obrończynię.

HT: Galway 1-09 Cork 0-07

Hannah Looney z Cork otrzymuje czerwoną kartkę, a Leesiders będą grać całą drugą połowę bez zawodniczki

Oglądaj na @rte2 i @rteplayer https://t.co/ZfZ9mA9XTY #SundayGame pic.twitter.com/MG2Cdx4XiQ

— The Sunday Game (@TheSundayGame) 10 sierpnia 2025

Mimo iż przez całą drugą połowę Galway miało przewagę liczebną, nie udało im się wykorzystać jej w meczu, a tytuł zapewnił im tylko punkt zdobyty w dogrywce.

Po zdobyciu zaledwie czterech punktów w pierwszej połowie, w regulaminowym czasie gry, Galway otworzyło drogę czternastu zawodniczkom z Cork, które, strzelając w 59. minucie gola wyrównującego, przygotowały najbardziej emocjonujące wykończenie meczu.

Orla Cahalane zdobywa świetnego gola w końcówce finału, wyrównując stan meczu na 3:0

Oglądaj na @rte2 i @rteplayer https://t.co/ZfZ9mA9XTY #SundayGame pic.twitter.com/XoyOTcO0nu

— The Sunday Game (@TheSundayGame) 10 sierpnia 2025

Jednak nawet gol strzelony w ostatniej minucie okazał się niewystarczający i, podobnie jak przez cały dzień, Galway włączyło ostatni bieg, kierując zwycięski punkt do bramki na 62. godzinie, zapewniając sobie Puchar O'Duffy'ego.

FT: Galway 1-14 Cork 1-13

Carrie Dolan wygrywa dla Tribeswomen dzięki rzutowi wolnemu w doliczonym czasie gry

Oglądaj na @rte2 i @rteplayer https://t.co/ZfZ9mA9XTY #SundayGame pic.twitter.com/cxUWlQyxCr

— The Sunday Game (@TheSundayGame) 10 sierpnia 2025

W rozmowie z RTÉ po ostatnim gwizdku Ailish O'Reilly z Galway nie przebierała w słowach, wygłaszając jedno z najbardziej namiętnych i dosadnych przemówień, które zapewniło zwycięstwo w All-Ireland w ostatnich latach.

Nie kryjąc swoich emocji, napastniczka Galway skrytykowała status słabszej drużyny i pomysł, że jej drużyna jest tam tylko po to, by uzupełnić liczebność, stwierdzając, że jej drużyna jest tam po to, by odebrać Corkowi wiele mówiący sukces trzech zwycięstw z rzędu.

To miłe. To, że strzelili gola i zareagowali tak, jak Carrie, wiele mówi o tej drużynie, po tym, jak tak bardzo nas skreślono.

Pasowało nam to od stóp do głów, przez cały tydzień słyszeliśmy tylko trzy zwycięstwa z rzędu, trzy zwycięstwa z rzędu, a my byliśmy tam, żeby im to wybić z głowy. Myślę, że udowodniliśmy wielu ludziom, że się mylili.

Wszyscy mówili o Cork, wydawało im się, że po prostu przyjedziemy, żeby się pokazać i że zaraz dostaną trofeum, byliśmy tak wkurzeni, jeśli mam być szczery.

To jest słodkie. Szczerze mówiąc, to absolutnie nierealne. Nie mogłabym być bardziej dumna ze wszystkich dziewczyn. Jestem po prostu taka szczęśliwa, nie mogę się doczekać, aż zobaczę się z rodziną i przyjaciółmi.

Ailish O'Reilly, napastniczka Galway, rozmawia z Valerie, gdy Tribeswomen świętują swój triumf w All-Ireland

Oglądaj na @rte2 i @rteplayer https://t.co/ZfZ9mA9XTY #SundayGame pic.twitter.com/KOiTXhRhaM

— The Sunday Game (@TheSundayGame) 10 sierpnia 2025

Po zdobyciu czwartego tytułu All-Ireland O'Reilly najwyraźniej nie bała się mikrofonu, co potwierdza jeden z najbardziej orzeźwiających wywiadów pomeczowych, jaki autor tego tekstu widział lub słyszał od dłuższego czasu.